خوب چالشم رو از دیروز دارم انجام میدم... مسقطی نخوردم با چای!!! موفقیت خوبی بود!
شام هم که یه کم نون پنیر خیار گردو و کمی الویه زدم به بدن!
میوه هم هر چی بتونم میخورم
این از دیروز
حالا ببینم امروز چه میکنم!
برم لباسا رو پهن کنم که کار ماشین تموم شده....
خوب اومدم
الان داشتم برا یکی از دوستانم پیام میزاشتم... اینجا هم بنویسم شاید به درد کسی بخوره
من از وقتی نبات دار شدم این کار رو برای نبات انجام دادم
هر بار هم نتیجه داد و الان دیگه برا هر کاری که بخام شرو کنم ( چه برای خودم چه نبات) سعی میکنم استراتژی م همین باشه....
هر کاری میخواستم برای نبات انجام بدم هررررر کاری از حذف شیر شبانه حذف پوشک هر چی هر چی... یه کم در موردش مطالعه میکردم... که ببینم بقیه چی کار میکنن چطوری اینکارو انجام دادن
بعد روشی که به نظر خودم با توجه به روحیه خودم و نبات و شرایط خودم و نبات برای ما جواب میداد رو پیدا میکردم... نه اینکه اون راه کاری که خوندم یا شنیدم رو اعمال کنم... اون برداشتی از مجموع راهکار ها که خونده بودم یا از تجربه اطرافیان شنیده بودم ... الزاما هیچ کدوم اونها نبود و شاید مجموعه ای از همه اونها بود! یه جور برداشت شخصی که نتیجه گیری از مجموعه اطلاعات به دست اومده بود!
بعد از جم کردن اطلاعات و شخصی سازی اونها مرحله بعدی تقسیم کردن اون کار به هزار قسمت کوچیک بود!!! جوری خورد خورد و کوچیک کوچیک که برا نبات تغییر بزرگی نباشه... اذیت نشه یا شوکه نشه یا بهش فشار نیاد... بعد مرحله به مرحله اون هزار قسمت رو به سمت اون هدف پیش رفتیم... اینجوری برای خودم و نبات موفقیت های کوچیکی وجود داشت که هر بار جشن بگیریم و در عین حال هیچ فشاری نبود!نه خودم نه تا جایی که احساس میکنم به نبات.... و اینکه با اینکه هنوز راه درازی تا رسیدن به هدف داشتم مایوس نبودم...
الان برای خودم هم همین رویه رو برای کارا در نظر میگیرم
حالا باور دارم که خودم هم شایسته این هستم که با خودم هم همینجوری رفتار کنم....
همینجور که از نبات مراقبت میکنم تا در عین حال که به سمت هدفی حرکت میکنه بهش فشار نیاد و خوشال باشه از موفقیت های کوچیک و اگه هم شکست میخوره هنوز چیز هایی باشه که از رسیدن بهش در راستای اون هدف به خودش افتخار کنه... از خودم هم باید همونجور مراقبت کنم...
هدف ها رو به قسمت های کوچیک و عملی تقسیم کنیم و آروم آروم انجامش بدیم... حتی اگه به اون هدف اصلی هنوزخیلی راه مونده ولی چیز های کوچیکی هستن که به دست میاد و میتونیم براش خوشال باشیم...
مثلا میخوایم زمان عصبانیت داد و بیداد و دعوا نکنیم و خیلی متمدن در زمان مناسب بحث کنیم و مشکلمون رو با کسی حل کنیم نمیشه یهو یه روزه از این رو به اون رو بشیم... آروم آروم با کوچیک کردن قدم ها به سمت هدف حرکت کنیم مثلا تمرین کنیم موقع دعوا داد نزنیم یا مثلا جلو بچه دعوا نکنیم نمیشه یهو از خودمون انتظار داشته باشیم خیلی شیک و مجلسی رفتار کنیم... وقتی انتظارمون رو ازخودمون خیلی بالا ببریم وختی عملی نمیشه مدام از خودمون ناامید تر میشیم ولی اگه فقط یه قدم برداریم مثلا تمرین کنیم فقط تو دعواها داد نزنیم با اینکه نتونستیم خیلی مجلسی باشیم اون گام کوچییکی که تونستیم انجامش بدیم رو میتونیم جشن بگیریم... خوب مثلا تو شش ماهی که گذشت با اینکه من نتونستم وقت عصبانیت بحث و عوا نکنم ولی تونستم تو دعواها داد نزنم یا مثلا تونستم چیز میز نشکنم... این قدم های کوچیک موفقیت های خوشال کننده و انگیزه دهنده هستن... با اینکه راه درازی تا رسیدن به اون هدف اصلی پیش رو مون داریم اما همین که پیشرفت داشتیم انگیزه مند میشیم به حرکت ادامه بدیم...
این مثال بود میتونه به هر چیزی و هر کاری تعمیم داده بشه
فرض کنید میخاید مطالعه روزانه داشته باشین مثلا من دوس دارم روزانه کتاب بخونم، یا به پوستم برسم ، ورزش کنم، سالم غذا بخورم ، حتما تایم شخصی خودم رو داشته باشم، خونه زندگیم تمیز باشه برا بچمه وقت بزارم خوشال شاد وسالم باشه زندگی متاهلیم در اوج شادی و آرامش و فلان باشه.... هر چی هر چی هر هدفی رو میتونین این طوری برا خودتون کوچیک کنین و به قدم های دست یافتنی و شدنی تقسیم کنید...
اینکه من از خودم انتظار داشته باشم از فردا صب همه اینها که گفتم یهو در روتین زندگیه من به طور معجزه وار وارد بشه خیلی غیر واقعی و غیر عملیه ....
یا مثلا دیدین بعضیا میگن من از شنبه رژیم میگیرم از شنبه باشگاه میرم از بعد از مسافرتم سالم خوری میکنم... بابا اون روز هیچ وقت نمیرسه اگه هم برسه زود رهاش میکنین مثلا یه ماه دوماه انجام میشه بعد ول میکنین چون بار روانی و جسمی زیادی به شما و زندگی روزمره تون وارد میکنه...
هر چیزی رو به زندگیتون آروم آروم وارد کنین کوچولو کوچولو وارد کنین... یهو فرهیخته نشین سرانه مطالعه رو یه تنه بالا ببرین بعد ولش کنین یهو ورزشکار نشین بعد دو سه ماه ول کنین یهویی هیچی جواب نمیده... معمولا یه مدت کوتاه جواب میده بعد خسته میشین...بعد که خسته شدین ولش میکنین بعد که ولش کردین ناامید میشین ...نکنین با خودتون قشنگان...
پی نوشت: راستی اگه موردی هست که دوس دارین به زندگی تون اضافه بشه و هی امروز فرداش میکنین یا یه مدت انجام میدین بعد ول میکنین و اینا بنویسین برام لطفا با تشکرات
