برگردیم به زندگیمون؟!!!
چه عزیزانی از دست رفتن....
چه بی عدالتی در این دنیاست...
چه نامردی هایی...
بالاخره برگشتیم به زندگی... ولی هیچ کدوم مثه قبل نمیشیم...چقد حرف دارم که شرایط جسمم اجازه نمیده بشینم پای کامپیوتر و تند تند بکوبم رو دکمه ها...
حالا ما همه ادمهای جدید...
حالا دیگه خورشید از پشت ابر بیرون اومد...
ما خودمون فقط خودمونو داریم
دست بزنیم به زانو...
محکم ...
اولین جمله ای که به ذهنم اومد و به زبون اوردم.... من از مردن نمیترسم.... من هستم و نمیترسم از مردن برای ایران...
