زندگی مشترک من با طعم شکلات

برگردیم به زندگیمون؟!!!

چه عزیزانی از دست رفتن....

چه بی عدالتی در این دنیاست...

چه نامردی هایی...

بالاخره برگشتیم به زندگی... ولی هیچ کدوم مثه قبل نمیشیم...چقد حرف دارم که شرایط جسمم اجازه نمیده بشینم پای کامپیوتر و تند تند بکوبم رو دکمه ها...

حالا ما همه ادمهای جدید...

حالا دیگه خورشید از پشت ابر بیرون اومد...

ما خودمون فقط خودمونو داریم

دست بزنیم به زانو...

محکم ...

اولین جمله ای که به ذهنم اومد و به زبون اوردم.... من از مردن نمیترسم.... من هستم و نمیترسم از مردن برای ایران...

در راه برگشتن به خونه در جاده های شلوغ پلوغ

چون نباید استرس رو منتقل کرد چیزی نمیگم ولی این خرداد چه پر حادثه ست

برای همه جای قلبم آرامش و سلامت و امنیت آرزو میکنم

برقرار باشید

یا خود خدا

مغزم سوخت

اومریم پیش مامانم اینا

دیروز وسط گرما کولر از ما خدافزی کرد... شهید شدیم... البته اغراق کردم به اون فضیحت نبود زود خنک شد هوا

صبح زود اومدیم نبلت یه کم بازی کرد و شن خالی شد ماشین هم خخخ ماشین تمیز تازه کارواش رفته فنا شد... 

اونا رو رسوندیم الان اومدیم تعمیرات کولر پیدا کنیم...